Friday, October 16, 2009

loving it~

Tak best kan kalo kita berahsia ngan parents kita? Lagi-lagi kat Ibu kita...

Hari tu masa awal-awal dapat 'the unexpected gift' dari Cik Abang, takut nak bagitau Ibu. Well, nama pon Ibu. Pemikiran dia jauh ke depan dari kita ni yang baru setahun jagung hidup. Takut dia fikir yang Cik Abang bagi cincin tu ada maksud lain. Padahal, maksudnya ehem-ehem je (biarlah rahsia. hehe).

Tapi bila pakai seludup-seludup lagi tak best. Cara aku ni senang je; samada pakai atau tak pakai langsung. Bila kejap pakai, kejap tanggalkan, nanti aku naik rimas.

Last-last, tengahari semalam masa aku nak mintak izin Ibu nak kuar jumpa Cik Abang, aku cerita sekali pasal cincin tu. Ibu senyum je and there's a part where Ibu kata 'jiwang jugak si Qhohar tu ;D'... 'yes, indeed he is, Ibu'. (I guess Ibu dah bagi green light? kan, kan?)

Pas je bagitau Ibu tu, trus rasa lega yang amat. Terus je pakai, tak tanggalkan langsung kecuali masa basuh pinggan (tak rela tengok cincin tu kena sabun pencuci la. hihi... gediks). And I like the feelings of having something wrapping around my jari kelingking. Yep...

Aku ni bukan dak perempuan yang suka cincin. Aku tak suke pakai cincin. Like, seriously... Rasa geli je. Aku ni lebih kepada gelang tangan. Rantai pon biasa-biasa je. Tapi sebab dah Cik Abang bagi cincin, aku terima lah. Awal-awal ritu rasa geli-geleman jugak kat jari kelingking tu. Tapi alah bisa tegal biasa, kan? Dah tu, sekarang ni rasa pelik plak bila takde cincin tu kat jari. Hihi... seronok. Bukan selalu dapat kejutan macam tu.

p/s: Cuk suka cincin tu, sayang :)

No comments: